Başlangıç

Selamlar, 

Hikayenin başlangıcı önemli mi bilmiyorum. Sonuçta bir çocuk yapalım diye uzun planlar yapmadık. Ön hazırlıklar ve sağlık testlerinden geçmedik eşimle. Biraz akışına bırakma huyumuz var ve ben her şeyin sistematik (bunun yarattığı ürkeklikle) olmasını da istemiyorum. 

Deniz şöyle oldu (burada romantik veya seksi bir hikaye bekleyenler hayal kırıklığı yaşayacaklar) : Çocuk yapalım mı bile demedik kendimize. Yaptık ve ilk seferde oldu. Deniz bir proje çocuğu değil. Aşk çocuğu yani. 

Ocak ayında annesiyle buluştu. Ve şubat ayı başında birilerinin hayatımıza gireceğini öğrendik. Sonucu öğrendiğimde iş yerindeydim (cumartesiydi). İlk hissettiğim gerçekten : "Sağlıklı ve analı babalı bir ömrü olur" umarımdı. Ben de ilk öğrendiğim an klişeye boğulmuştum. Demek ki insanın bazı şeylere vereceği ilk tepki aynı oluyormuş. Sonra öğrenen herkesin bunu demesine alışmış ve ilk defa klişe demeçlere takılmamıştım. 

Sağlıklı olurdan sonra mutluluk, sonra sorumluluk duygusuyla kaygı ve en son cinsiyeti ne olacak lan bunun gibi hislere gark oldum. Ve ilk ben bildim Deniz'in kız olacağını. Öyle hissettim ve istedim belki de. Beni gerçekten çok sevecek bir çocuk isteyen bilinçaltım kız çocuğu tercih etti belki de  :)

Biz hamile kalmakla ilgili plansız ve telaşsız tutumumuzu genel olarak hamilelik boyunca devam ettirdik sanırım. Düşük ihtimallerinin yüksek olduğu ilk 3 ay bile eşim kendisini çok fazla korumacı ve evhamlı bir konuma sokmadı. Rahattık aslında. Kötü şeyler olacağı düşüncesi çok fazla yer etmedi ve etmeyecek. Bence sürekli kaygılı ve evhamlı olunmaz. Biraz doğa anaya güvenmek lazım. Bu sırada bokunu çıkarıp eğlenceli, yorucu ve tehlikeli bir yanıvarsa hayatınız devam edin demiyorum ama kendi hayatımızı komple kenara bırakmadık. Yurtdışı seyahatine konsere düğünlere yazlığa gittik. Yani keyifli başlayan hamileliğimiz rahat ve huzurlu devam etti. Deniz sakin ve huzurlu bir ortamda annesinin karnında takıldı. Ve bereketli geldi. Deniz henüz rahmindeyken eşim terfi alıp iletişim koordinatörü oldu.

 

Porco

Evet hayatımın hiçbir alanında olmadığı gibi bunda da plan yoktu. Artık çocuklu bir aile olmak uzak değildi ve 30 üzeri yaşlarda çok da düşünülürse vazgeçmek kolaylaşacağı için çok da düşünmedik :)

Şansımıza ilk seferde gerçekleşti bu mucize çünkü etraftan duyduğumuz kadarı ile gerçekten zordu artık hamile kalmak, yediklerimiz içtiklerimizden mi stresten mi bilmiyorum. Planlı hamile kalmak isteyenlerin önceden kullanmaya başladığı folik asit vitamin vb de kullanmıyordum. Ve çok da sevdiğimiz bir kişiyi kaybettiğimiz günlerde hamile kaldım. Hayat işte, bir ruh veda ederken buralara diğeri geliyor..

Hamile kalmış olabileceğimi hissettiğim halde net olarak öğrenmek için zaman vardı ve bu arada gezmelerden geri kalmadım. Şubat ayı başında Sakız adasına gittik ve uzo'ların ardı arkası kesilmedi :)

Artık test yapmanın zamanı gelmişti. 8 Şubat öğrendiğimiz gün ailem ile paylaşmadan duramadım. 3 aya kadar söylememek gerekir laflarına hiç de gelemezdim, böyle güzel bir haber paylaşmadan olmazdı. İşimle ilgili gelişmelerin de olduğu o günlerde müdürüm ile paylaşmak için de kan testi sonucunu bekledim, ne olur ne olmaz :) Beratın da dediği gibi bebişimiz kısmetli gelmişti ve hiç beklemediğim bir terfi almıştım.

Doğumgünüm için öncesinden planladığımız Viyana Budapeşte seyahatimiz de bu zamana denk geldi. Biraz soğuk olsa da ve çok sevdiğim şarküteri ürünlerini yiyemesem de keyifli güzel bir gezi oldu.

Vee sonrasında yapılan kan testi ile 9 aylık maraton başlıyordu.. artık resmi olarak hamileydim :)

Banu